اختلال یادگیری را نمی توان درمان کرد و یا برطرف نمود. این، یک مسئله مادام العمر است. هرچند، کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری می توانند با بهره مندی از حمایت و مداخله مناسب، در تحصیل موفق شوند، و در مراحل بعدی زندگی، به شغل های موفق، و اغلب خاص، دست پیدا کنند. والدین می‌توانند با تشویق نقاط قوت، آگاهی از نقاط ضعف، درک سیستم آموزشی، کار با افراد حرفه ای، و فراگرفتن استراتژی‌های مقابله با دشواری های خاص، به کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری کمک کنند تا به این موفقیت دست یابند.

 

 

 

 

همه ذهن های بزرگ، مثل هم فکر نمی کنند

 

 

آیا می دانید که آلبرت انیشتن تا سن ۹ سالگی، نمی توانست بخواند؟ والت دیزنی، ژنرال جورج پتون و نلسون راکفلر، معاون رئیس جمهور، در تمام طول زندگی خود در خواندن مشکل داشتند. ووپی گلدبرگ، چارلز شواب، و بسیاری افراد دیگر، مبتلا به اختلالات یادگیری بودند که موفقیت نهایی آنها را تحت تاثیر قرار نداد.

 

 

 

 

حقایقی در مورد اختلالات یادگیری

 

 

• طبق اعلام موسسات ملی سلامت، ۱۵ درصد از جمعیت ایالات متحده، یا یک نفر از هر هفت آمریکایی، مبتلا به نوعی از اختلالات یادگیری می باشند.

• مشکلات مربوط به خواندن پایه و مهارت های زبانی، رایج ترین اختلالات یادگیری می‌باشند. حدود ۸۰ درصد از دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری، در خواندن مشکل دارند.

• اختلالات یادگیری معمولاً خانوادگی و ارثی هستند.

• اختلالات یادگیری را نباید با دیگر اختلالات مثل اوتیسم، اختلال فکری، ناشنوایی، نابینایی، و اختلالات رفتاری، اشتباه گرفت. هیچ یک از این اختلالات، اختلال یادگیری نیستند. به علاوه، آنها را نباید با مشکلات ناشی از فقدان فرصت های آموزشی، مثل تغییر مکرر مدرسه و یا مشکل در شرکت در کلاس، اشتباه گرفت. همچنین، کودکانی که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند، لزوما مبتلا به اختلال یادگیری نیستند.

• اختلالات توجه مثل اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD)، و اختلالات یادگیری، اغلب به طور هم زمان رخ می‌دهند. اما این دو اختلال، یکی نیستند.